فرض شده است به دنبال اجرای تمرنیات مقاومتی، چندین فاکتور دیگر نیز در بهبود تحریک سیستم عصبی دخیل باشند. یکی از متداول ترین سازگاری های پیشنهاد شده، بهبود هماهنگی در فراخوان واحدهای حرکتی می باشد که به موجب آن تخلیه پتانسیل عمل توسط دو یا واحدهای حرکتی بیشتری، به طور هم زمان رخ می دهد.